Sensizlik Şiiri - Faruk Toprak

Bir fırtınadan geriye kalan acılarımla birlikte sensizlik kaplıyor yüreğimi.
Eskiden de sensizdi bu yüreğim, fakat yorgunluk çullanmamıştı üzerime böylesine. İçimden pare pare haykırdığım ümidim vardı. Beni sensizlikten çok ümidimi kaybedişim yordu. Dünya'nın tüm nimetlerinin üzerinde tuttuğum birini ümit ediyordum. Şimdi dünyadaki hiçbirşeyi ümit edemiyorum
Kaybetmeyi sevmediğimi biliyorsun değil mi?
Üfleme ruhuma, sessizliğe gömülmesine izin verme duygularımın.
Bırak haykırayım ey beni sürgün eden haps eden hayallerim gerçek olun diye!
Ey içimdeki sensizlik beni yok etmeyi bırak!