Sensizlik Şiiri - Levent Günüşen

Once gozlerimi kapadim,seni icime cektim
Gec kalma korkularim pestilimi cikardi
Sonra seni dusundum ama gec oldu
Karanligin tirnaklari benligimi kazidi
Soguk ve yagisli bir cumartesi
Sana seni seviyorum diyemedim
Sanki kelimelerin atomlari parcalandi
O soguk cumartesi aksami akyuvarlarim usudu

Simdi gozlerim kan aglar
Hep baskalari icin bir seyler verdim
Bundan gayri kendim icin bir seyler istiyecegim
Ben sevdigim icin canimi vermem
Ben seviyorsam eger
O na hayatimi veririm
Hic olmazsa bu berbat hayatimin bir anlami olur

Uyudum,hayalinle yattim
Kokunla sevistim
Ruyanla aldattim
Hayatinla ustumu ortum
Saclarini kefen yapip
Allah'ima el actim
O affeder biliyorum ama
Ama sen affedermisin bilemem