Sensizlik Şiiri - Mustafa Akyol

Koskoca bir denizimiz var
önümüzde uzayıp giden.
Bir dağ ateşi sıcaklığında
öpüşlerimiz...
ve bir de hasretimiz var,
yan yanayken bile hissettiğimiz.

Şimdi yoksun burada
ve ben odamda
sensizlik kadar bunaltıcı
yokluğun kadar aldatıcı
bir havada
bunalıyorum.
Döktüğüm her ter damlasında
sıcaklığını arıyorum.

Ellerinle yoğrulmuş bir özlemi
derinlerde bir yerde saklıyorum.
Dokunmaya cesaret edemiyorum ona...
Çünkü dokundukça
büyüyor içimde keder
ağlıyorum...

Saç tellerini sakladığım defteri açıyorum.
Onlara dokunuyorum ki hala nemliler...
Anlıyorum ki bir parçan hep burada
hep yanımda
rahatlıyorum...
Onlarla avunuyorum.

Derinden derine bir ses diyor ki:

"Sensizlik, okyanusun ortasında bir gemi..
ve kaptanlardır en son terk eden gemiyi! "