Sensizlik Şiiri - Zafer Erdoğdu

Yağmur damlacıklarının dökülüş misali
Dökülür gözlerimden yaşlar
İşte o an sen yoksan yanımda
Sıkıntım başlar.
Kafamın içi karmakarışık olur
Sensizliği hatırlatan duygularla boğuşurum
Seni görememenin ezikliğiyle
Kaleme kağıda sarılır
Didik didik ederim benliğimi
Kafamın en ücra köşelerini yoklar
Seni sorarım
Tanımıyoruz derler
Ben yine seni düşünmeye başlarım
Senin için bir şeyler yazamadığımdan ağlarım.