Bir kış gecesi şömine sıcaklığı gibiydin.
Bulunduğun her ortamı mutlu ederdin.
Tabi sonra sende her insan oğlu gibi gittin.
Sana değer veren insanın kıymetini bilemedin
Yokluğun insan vücudunun kansızlığı gibiydi.
Sen yokken el, ayak, kalp tir tir titrerdi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Teşekkür ederim ??
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim ??
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta