Sensizlik.
Uçsuz bucaksız bir orman misali,
Üzerinde Güneşin hiç batmadığı,
Derin mi derin vadilerinde,
Sınırsız düzlüklerinde,
Binlerce ağacın yaşadığı,
İşte ben o ormanda,
Basit bir Pelit ağacıyım,
Dalım budağım kurumuş,
Meyvem yaprağım dökülmüş,
Bir damla sana muhtaç,
Gölgesinde boy verdiğim,
Ulu çınarla birlikte,
Sensizliği bekleriz ikimiz,
Önümüzden bir nehir misali akarsında,
Ne dallarımız ulaşabilir sana,
Nede köklerimiz..
Kayıt Tarihi : 5.11.2012 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!