Akşam olup mehtabın kandilleri yandığında
Tarifsiz bir sızı başlar ruhumun derinliğinde
Gözümde canlanır her anı her saniyesi
Gözlerime bakarak kollarımda veda edişin
Gözlerin bende kaldı gözlerim seninle gitti
Görmüyorum artık ne sabahı ne güneşi aydınlığı
Baktığım her yer karanlık her yer çok soğuk
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta