Sensizlik.. Şiiri - Filiz Turan

sen gidersen
yaşayamam sanırdım
soluk alamam yiyemem içemem
sensiz ölürüm sanırdım
oysa yaşanıyormuş sensiz
nefes alıyorum yemek yiyor ve içiyorum
yüreğim, yokluğunun acısıyla uyuşmuşçasına
artık acı vermiyor bana
çok özlüyor, çok seviyor ama artık acımıyor
biliyor yıldızlar kadar uzak olduğunu
sana asla ulaşılamayacağını
biliyor sensizliğe mecbur olduğunu
ve bir gün elbet sana kavuşacağını
hasretin dayanılmaz olduğunda
yıldızları seyrediyorum penceremin kenarında
en parlak olanı sen sanıyorum
ve açıyorum yüreğimin penceresini
uçup varıyorum yanına çok uzaklara
ve böylece gün sayıyorum sana kavuşmak adına
ben sen gidersen
yaşayamam sanırdım
yaşamak yemek içmekse
nefes almaksa eğer
evet ben sensiz de yaşayabiliyorum
yokluğundaki senle birlikte...

13 kasım 2002