Sensizliğinde Yazmak Sana

Sensizliğinde yazmak sana

Sensizliğinde yazmak sana. Ne koyuyor adama bilin mi?
Sana adanmış yürekte usulca yana dur da bilme

En çokta sigarımın dumanında belirir siluetin
En çok ta yaşlanmak bilmeyen gözlerimde
Yaşlanan bedenimdesin
Elimdesin; ellerim uzanınca mevlaya

Sana yazmak sensizliğin de ne koyuyor adama bilin mi?
Dalgalarla çarpa dur ıssızlığıma bilme

Seni çağıran gecelerin sahipsiz çığlıklarında
Seni soran; kıvrımlı şehirlerarası yollarda
Kanımda canımda,
Gözümdeki ferdesin, her nereye bakıyor olsam da

Seni yazmak, sensizliğinde ne koyuyor adama bilin mi?
Yüreğim korlana dursun bu ateşle, bilme

Bir çiçekte gülmek sana, bir kelebek kanadında sevmek
Kuşların cıvıltısında duymak seni
Suyun safiyeti kabul ederek ellerini
Arınmak sende, sevmek seni
Sevmek seni, sevmek seni, sevmek seni
Bilin mi……. Bilme

Konuş, son kez olsun konuş
Mazi deyince hep yaşanmamışlıklar düşüyor önüme
Her hayalimin kimsesizlik korkusu tutar önünü
Hani kimselerim olacaktın
Susma, konuş
Son söyleyeceğin olsa da, konuş