Sensizliğinde Yaşamak Seni

İşte bir ayrılık daha…
Derken yine sensizlik mahkûmuyum.
Bomboş duvarlar arasında,
Yokluğunun sarhoşuyum.

Beraberken bile özlerken seni,
Şimdi sensizliğe razı olmak!
Gözlerim ararken gözlerini,
Olmasan da seni yaşayabilmek, yaşamak.

Yaşatabilmek için seni izlerinde,
Hiçbir şeye dokunmuyorum.
Her şey bıraktığın gibi yerli yerinde.
Sadece bitanem ben, değilim eski halimde.

Yoruldum…
Yokluğuna doğan güneşle uyanıp,
Sensizken seninleymiş gibi yaşamaktan.
Yavrularımın oyuncaklarıyla oynayıp,
Bomboş evde sahte kahkahalar atmaktan.

(15.12.09 Bodrum)