Zaman Kayarken Avuçlarımdan
Penceremi Yalayan Yağmur Dondurur Gözlerimi
Öyle soğuk Gelirdi ki Dışarıda Yürüyen İnsanlar Bana
Buz Gibi Donuk Olurdu Yüzleri Üşürdüm
Ne Üşümemi Geçirebilir Ne Yağmuru Dindirebilirdim
Ne de Zamanı Tutabilirdim...
Yorgun Akşamlarda
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta