Sensizliğin Zehirli İğneleri

Güruh bir gecenin saçağı altında,
İdam edilen kar tanelerini izliyorum.
Sigaramın dumanında yükseliyor,
Sensizliğin zehirli kokusu.
Gözlerinin mavisiyle dolduruyorum,
Yine hayalhanemi.
Bir kadeh daha içiyorum yokluğundan.
Güneş rengi saçların,
Öpüyor buzdan yüreğimi.
Sen aleviyle tutuşmaya başlıyor bedenim.
Ve ben ölüyorum.
Nefesini fısıldamayan,
Her rüzgârda…