Sensizliğin yokuşu Şiiri - Baki Ceylan

Kimileri yorgun uykularında
Bu kentin
Kimileri ise ben gibi
Ruhunun yalnızlığının
Sorgularında..

Suskun yüreklerin
İç çığlıkları yankılanıyor
Karanlığın
Çıkmaz sokaklarında.

Geceyi adımlarken
Sensizliğin yokuşunda
Gözler yine isyanlarda
Ayakların yorğunluğuna
Bırak diyor ben bulayım

Biliyor orada sın
sen
Seni orda bulacagım
Yine koşuyor olacaksın
Ama seni yaşamak istiyorum
ben.
Hep yaşanansa düşlerimdeki
sen.

Senin için yanlış,benimse doğru olan
Bir zamansız zamanmıydı
Anlayamadığım. Zamanın neresinde
Kaldımki ben.Sen kayboldun birden

Sesim bile yabancılaştı kendime
Ya yüreğim ne halde
Onu unuttum zaten
Bak dinliyorum
Sonsuz kuyunun
Derinliklerinden
Yankılanan o ses
Bunca hoyratlığa rağmen
.....

Tamam söyleyeceğim
Gül halime

Diyor ki
Sen sen sen..