Sensizliğin Yar_(a) _sal İklimi

Geçmişin yıldızları altında vefayla sarmalıyor Samanyolu beni.Yıldızlardan seni silmiştim, ayın kraterlerinde biriken gözyaşlarını içmiştim kana kana, yana yana...İsimsiz bulutların buhuruna seni yazmıştım ve cemrelerim suya düşmüştü …
Sen yarından daha yarın yağacaksın kara bağrımın toprağına…Kurak sevdalarımda aşk gülleri kurudu.Dikenlerim bile batmıyor yarların sinesine. Damla gülüşlerini saklarsın,seninle saklandığım aşk mevzilerinde.Yeni yapılmış bir silahın namlu ucu kadar tedirginim biraz. Nereye, hangi can yüreğe tesirim olacak bilmiyorum. Dedim ya çok yeni bir silahım,en iyi ruh özelliklerimle hangi kalbin ortasına düşeceğim belli değil bilesin.
-Bir uçağın kalkışını ve inişini yaşayan herkes kadar, tedbirli ve ürkek bir haldeyim; ama sensizliğin ürkekliğinde hiç korkmayan ceylanlar dolaşır aslanlarımın tavında.
-Sen kovalanmaktan vazgeçmiş gibi geçmişinin kırık kanatlarınla yalnızlığım üstünde uçuyorsun. Oysa gizli incini bulur, incittiğim yüreğim.
Sözlerinin dereleri kül aksın, ateş dünyama.Kül ile ateşin ramında rükuda kalsın özlemler.
Sensizlik devrilir sessiz kadehlerde gün olur aşka,kalır kalışların.
Yüzündeki bene dokundum şiirce, aşkça,bence döküldün bir bir.Duru bir yağmur oldu sözlerimiz, aklandık en güzel sözlüklerde. Sensizliğin son sözcüğü lügatimde yok.Seni silmiş gerçek cümleler. Ya da silinmezliğin tanımı yok, anlamı yok, çaresi yok.
Lal olmuş haldeyim ülkelerine yürüdüm,hangi şehrine gelsem saçların değdi yaralarıma kanadım biraz.Yaramı saçların ve suçlarım kapattı.
-Seni beklediğim o mahzun kentinde yüreğinle buldun. Ben bulunmuşluğuna amil çelebiydim. Geçiyordum öylesine, Ankara biraz soğuktu,ısınmak istedi ömrüm.Sen de geleceğine huzur memeleri arıyordun.Ve kader bizi emzirdi yaşanılacakların beyaz memesinden.

Çıkrıkları büyülenmiş kara kuyuların Yusuf’uydum.İçimdeki güzellikler berraklaşıyordu sevda suları.Sen susamıştın büyük sevdaya, ben asrın Leylası olmak istiyorum dercesine kedi olmuştun aşk mutfağıma…Yalnızlığımın cirit atan farelerini bir bir yakaladın tutkuların utkusuyla. Ben tam bam telimin tıngırtısında vurdun .
Çalındım senden …Alındın senden…Düştüm derinliğine.Her derinlik kendi felsefi teminde tapılır. Derinlik yaşamın içinde yaşını saklar, gizemlerinin sonsuzluğunu uzatır.
Önce bir taş attın derin kuyularıma, ali tutuluşlarım kanadı.Bir kere kanadım sana yaralıyım gelmeleyim sana.Sen hekimsin, bekimsin, sen benimsin.
Kuyu kederi saklarken Yusuf çık git yürek denizine, burası aşkına dar, burası Züleyha kokar,sen git asrın Leylasına…
Derinlik ışıltılı bağrındaki inleyişin resminde kaldım. Tutkularımızın denizi büyüdükçe büyüdü her anda.Kalabalık sahillerine düşer gemilerim ve limanında limon alır.Biraz ekşimek gerek hayata ve hatalara…Limon yeşili yorgundur, nefes nefese berrak sularında dinlenir belki.
-Islaksa saçlarına değer ellerim kurumaz ve geliş havlun kurutur kumruluğumuzu…
-Avuçlarıma sinmemişse, ruhumu okşamamışsa, sözlerime uçmamışsa, gelişine inmemişse,çok sevilmeye yağmamışsa hayat,yangınlar çıkaracam,
Bana en son baktığın yerden.
-Dokun şimdi sularıma,biraz yıka beni can leğeninde,bebeğin olayım .
-Kurut beni can havlinin havlusuyla,bağrına bas sımsıkı sarıl ve sonra emzir beni. Sensiz her an üşüdüğüm gecelerine yatır beni.Hiçbir şey yapma yastığına yat, nefesin, kokun, her anın yayılsın yatağıma.
Usulca yüreğimin perdesini çek, yıldızlar sevinçten halay çeksin, ay gülümsesin,gece çığlık atsın gelişine. Aşkımız önce hiç bilinmeyen, hiç anlatılmayan, hiç unutulmayan bir yurttu, şimdi ruhlar arası, aşklar arası, unutulmaz ve herkesin bildiği dünyalar oldu.
- Şimdi dalıver yüreğimin okyanuslarına, sevdalı bir yunus gibi karnında taşı beni götür sahiline bırak.
-Çağrılı gözlerine bırak bakışlarımı,göz ucuyla ,söz canıyla yarınlarımızı kapatalım.Unutulmazlığın diriliğini ve senden vazgeçemeyişin atardamarını ölümsüz öpüşlerinle yeniden canlandır ömür gözlüm, sevda sözlüm, unutulmaz akışlım.