Sensizliğin tuvali Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Sensizliğin boş tuvaline
Gün doğumu gözlerini çizdi
Hayallerinin gökkuşağı renkleri
Anılarımı sızlattı ağlattı
Rüyalarımın
Siyah beyaz renkleri boyadı yarınlarımı

Hasretime vuruyor sensizliğin tonları
Kırmak istedim sensizliğin özlem fırçalarını
Dokundu dudağıma isminin ıslık çalımı
Nefesimdeki doruk boşluğuna çizdim sensizliğin uğunmalarını
Kırdım aynalardaki uzanmış yansımalarını

Her fırça darbesinde bıraktım sensizliğin can çekişmelerini
Yüreğimdeki sevda mühürlerini
Tek tek boyadım sensizliğin toprak tonuna
Bıktığım sensizliğin nefesinin çürümeleri yarınıma çizdim
Sensizliğin tuvalini karaladım allak bullak sızlanmalı koşuşturmalarıma