yine bir akşam daha yaklaşıyor,
sensiz geçen bir günün sonu daha geliyor.
ağlamak da yetmiyor artık,
kar etmiyor çaresizliğime.
sıradaki çalan müzik bile bana karşı sanki.
hep ayrılık,özlem ve hasret.
sinemde kapanmayan bir yara
ama ne yara.
kalbim sıkışıyor bu aralar
daha bir sıklaştı eskiye göre.
korkum ölmek değil yanlış anlama.
sana son bir kez sarılamadan, koklayamadan, o kömür karası gözlerine doyasıya bakamadan gitmek aslında
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 03:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!