Mevsim Sonbahardı.
Kışı aratmaz soğukların içinde,
Seni görmüşcesine titremek,
Nefes alamamak,
Günleri özleyip,takip edememek,
tıpkı gözlerin gibi...
Aylardan Kasım ama
lanet bir Şubat soğuğuyla cebelleşiyor bedenim.
Parmaklarım donmak üzere,
Uzat elini sevdiğim,çok üşüyorum.
Sen elimi tutarsan ısınır bedenim.
Elimi tut ve bırakma ,
Ben üşümek istemiyorum.
Günlerden bir Pazar sabahı.
Bir öğrenci mutluluğuyla uyanıp,
Seni görmüş,
Sana sarılmışcasına mutlu olmak,
Ellerini ellerimde , gözlerini gözlerimde
Hissetmek isterdim.
...ama;
Yine sensiz bir sabaha uyandım...
Kayıt Tarihi : 3.12.2017 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mevsimim sonbahar,aylardan kasım yazdığım gün bir pazardı ama yanımda yine sen yoktun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!