Nisan yağmurları düştü,
Otlar yeşerdi.
Kuzular, oğlaklar
Açıldılar kırlara
Yaramaz bir çocuğun
Sevecenliğiyle.
Çiftler gezip tozuyor,
Papatya ellerinde.
Irmaklar akıyor, coşkulu.
Kelebekler konup göçüyor,
Yeni açılan çiçeklerde.
Kuşlar kendini bırakmış,
Gökyüzünün maviliklerine.
Sensizliğin sonunda,
Bunları düşünmek
Her yiğidin harcı olmasa gerek…
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!