Sensizliğin Sonsuzluğu..

Sensizliğin sonsuzluğunda kaybettim yüreğimi,
Saçlarından esen rüzgarlar kör karanlıklara savurdu beni..
Senin sıcaklığındı beni kavuran ve
Bakışlarındı kadehlerde bulamadığım..

Hiç tutmadım ama sıcacıktı ellerin biliyorum,
Hiç bakmadım ama bakışında gizliydi ormanlar,
Hiç sarılmadım ama bulutlar sendeydi,okyanuslar..

Oysa birkez gülseydin yüzüme aydınlanacaktı dünyam,
Hayallerim can bulacaktı,
Yüreğimi bağışlayacaktın bana.

Sonra bir hiç olmuşken ben,
Son kurşun oldu gülüşün,
Aldı canımı,
Yok oldum yokluğunda..

Ama biliyorum ölüm bile yetmeyecek sevdamı benden almaya,
Sen gelmeden nefes alamayacağım,
Bulamayacağım kendimi..

Ne olur gel..!
Sensizliğin sonsuzluğunda kaybettim yüreğimi.
Ne olur yüreğimi de bul gel.
Ve gelmezsen hiç,ben yokluğunda büyüttüm,
Günden güne büyütüyorum.
Bu sevdayı varlığına bağışlıyorum..!