Sensizliğin sonrası Şiiri - İrfan Doğan

Yollarımız ayrı düştükten sonra
Hiç geçmedim sokağınızdan
Geçemedim.

Seni gördüğüm an,kalbim dururda
Oracıkta yıkılırım diye korktum.

Şimdi pişmanlığa kiralık anılarımız
Seni içimden sökme çabalarım
Çok anlamsız.

Sen yoksun
Dünyalar benim değil artık.
Nefes almak
Her zamankinden daha farklı.

Yaşamak için bir nedenim yok
Seni tanımadan önce
Ve şimdi olduğu gibi.

Halbuki yaptığım en doğru şeydi
Seni karşılık beklemeden sevmek.
Nerden bilirdim
Yanlışların göreviymiş
Doğruları yanında götürmek.

Birkaç gün önce tesadüfen
Uzaktan gördüm seni,
Gülümsüyordun.

Seni öyle mutlu görünce
Buruk bir tebessüm kondu yanaklarıma,
Sonrada ifadesi alınmamış
Birkaç damla göz yaşı.
Mutluluk yine
En çok sana yakışıyordu.
Ben o duyguya mendil sallayalı
Çok zaman oldu.

O gece odamın penceresinden
Karanlığıma sızan ay ışığında
Dua ettim,uyanmamak için
Sensiz doğacak bir sonraki güneşe.

Zaman takılıp kaldı
Sensizliğin sonrasında.
O gece
Bizim şarkımızı çaldılar radyoda.

Boğazıma dizildi hıçkırıklar
Acı bir ifade oluştu yüzümde
Olsun dedim,
Günlük sıradan bir durum zaten
Yokluğunun sancısıyla ağlamak.

Sen yoksun yanımda,
Şimdi yapabileceğim tek şey
Kahrolmak.