Sensizliğin Şiiridir Bu Şiiri - İlhan K ...

Ömür denilen serabın, bilmem kaçıncı faslındayım
Onca boşa geçen zaman ve sensizliğin kimsesizliğindeyim.
Yorgun düştüm ey yar, takat kalmadı, sensizlikten tükendim.
Bazen düşler başıma sarıyor, alaca anımsamalara kapılıyorum
Eskilere dalıyorum, Arnavut kaldırımlarına düşüyor gölgem.
Ahlarla kahırlanıyorum, özlenesi muhabbetler geliyor aklıma.
İşte tam bu sırada, aklıma saplanıyorsun, bir hançer misali sen.
Yüreğim ağlıyor sensizliğe, isyana meyledesim geliyor, yapamıyorum
Bırakmıyor içimde ki bel kilerim, ümit edişim engelliyor.
Hani geleceksin ya, hani çıkacaksın ya, şu sokağın başından ansızın.
Ulan be, bu kaçıncı aldatışım kendimi, kaçıncı yalan söyleyişim kendime.
Sensizliğin ta ortasındayım, hala saf sazanlığım ile ümit etmekteyim.
Kafamda ki düşünceler hoyrat gezintilerde, bense seni beklemekteyim
Vay be, yine sana yollar çıkmaz sokak, yine hüsran ve yine azap
Ulan be hala beklentilerim yeşermişken, Ben yokluğuna paranoyak
Yeter artık ey sevgili, çık gel, sensizlik illetinden ömrüm heder olacak

İlhan Keskin
04.05.2016