Sensizliğin sessizliğim 23.15. 10.10. 2024

--- Sensizliğin Sessizliği

Bir gece daha çöktü sensiz,
Düşlerim yorgun, gözlerim serseri.
Sokağın köşesindeki lambanın gölgesine,
Hayalini nakşettim usulca,
Sanki geçip gidecekmişsin gibi…

Sensizlik üşütüyor yüreğimi,
Dışarıda rüzgarlar savuruyor anılarımızı.
Her bir adımda sen, her bir köşede izlerin,
Sanki şehri kuşatmış sessizliğin,
Dudaklarımda adın; söylemeden yutkunuyorum.

Zaman akıp giderken seni beklemek,
Ne garip bir çaresizlikmiş meğer.
Gözlerim ufukta, hayallerim sabırsız,
Bir an dahi uzak kaldıkça senden,
İçimde yankılanıyor boşluğun,
Her saniye daha da derinleşen…

Bir gün gelirsin belki,
Uzanır ellerin ellerime yeniden.
O zaman anlar mısın?
Bu karanlığın ortasında,
Bir seni bekleyerek geçen ömrü…
Bir not yazacak olsam şöyle yazardım:

"Zaman, bazen sadece seni beklemek için akar. Her nefeste, her sessizlikte seni bulmak umuduyla yaşanır günler. Belki çok uzakta olabilirsin ama bil ki her an aklımdasın, her an yanımda gibisin. Bir gün yeniden göz göze geleceğimiz anı sabırla bekliyorum. Şu an yanımda olmasan da kalbim hep seninle."