Ben seni;
Sensizliğin sessizliğinde sevdim.
Güneşin sensiz battığı,
Günün sensiz başladığı bi yerlerde,
En çok da kendi küçük dünyamda sevdim.
Kırsam da kırılsam da,
Üzsem de üzülsem de,
Tanımlayabildiğim tek bir kelimeydi.
Aşkı,özlemi,acı ve tatlı herşeyi içinde barındıran
Tek bir kelime sevgiydi.
Kavgam seninle değil,kendimleydi.
İnadım sana değil,kadereydi.
Bende ama bana ait olmayan,yani senin olan
Küçük ama içi senle dolu olan kalbimdi.
Aşkım sana,acısı banaydı.
Sevgim sana,ihaneti banaydı.
Özlemim sana,hüzünü banaydı.
Aslında;
Benim olan herşey sanaydı...
Kayıt Tarihi : 15.3.2008 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pınar Taşcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/15/sensizligin-sessizligi-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!