Sandalyeyim ben,
Zifiri karanlık odanın ortasında duran.
Aynalıktaki çekmeceyim ben,
Gereksiz herşeyin tıkıştırıldığı çekmece.
Vazoyum ben,
Masanın üzerinde işe yaramayan,süs.
Karanlığım ben,
Sensizliğin en kuytularında.
Geceyim ben gece,
Sensizliğin en sessizliğinde..
Kayıt Tarihi : 11.12.2010 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!