Duman ediyor bu yokluğun beni
Vakitsizce ya bir anım,ya bir parçam siliniyor sanki.
Dört duvarda kafamın yumruklarımın izleri
ve kulaklarımda sensizliğin sessizliği.
Ne kalemimin gücü yeter seni anlatmaya
ne de kağıdımın sabrı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta