Sensizliğin sesi

Bir düğün yerindeyim, oturduğum yer ıssız
Sensizliğin sesini dinledim sessiz sessiz

Bir kapıdan girenler, öbüründen kaçanlar
Gözlerime takıldı göz önünden uçanlar

Hayal diyarındayım, boşluğun içindeyim
Yetim Balkanlar'dayım, Türkistan’da, Çin’deyim

Asırlarca; sevgili, gül dürdün, yüz güldürdün
Gidişin hazin oldu, yürekleri öldürdün

Sis kaplamış ovayı, tozlu yolda al taylar
Uzaktan hayal meyal göründüydü Altaylar

Sessizliğin sesine saat gibi kuruldum
Sensizliğin içinde sessizliğe vuruldum

Mecnunlar çöle vurgun, Tahirler Zühre’sine
Hüseyin susuz kalmış, senem oynar nesine

Gözler dalgın tepede, yol gider yar aşağı
Basiretler mi bağlı? Akrepler kurmuş ağı

Millete seslen hele, duymaz deme sesimi
Gönlünden kov akrebi, öldürme hevesimi

Evliya saygısı var, gönlünde zengin ülfet
Dost başa çorap olmaz, ne de mazluma külfet

Baş başa bağlı değil, gönül onun kırdığı
Anamın dost sandığı, babamın kandırdığı

Ateşin volkana eş, kırılma halka eğil!
Ağla ey garip ana, baştaki senden değil!

Vatan kaygısındayız, bunu bilenler bilir
Millete korku düşer, dine de halel gelir

Yıllardır işlenmemiş ıssız ova gibiyiz
Dıştan bakan gül sanır, içten tava dibiyiz

Karardıkça karardı düşünmeden visali
Sobanın bacasından düşmüş kedi misali.