Adı insan olan mahlukat kadar yalnızlığım
Yüreğimin çerağları tutuşturulur yazgıda
Bakışlarının ışıltılarından hicret şiirlerde
Uçar kagıtlar sular dökülür mürekkeplere
Mahşerin muştuları edasında veda sözlerin
Düşüyor birer birer gözlerimin sıratından
Kan çanağına mavisinden boncuklar
Cennetertesinde ertelenmiş vuslat virane
Çareye dilenci ayak baglarım talan
Gözüm kadar görebildiğim herşey
Sen kadar yalan
Keşkeler sunar hüznün sakisi geceler
Saka kuşlarının ölüm fermanını çalar hicazlar
Haybeye amelelik eder teselliler
Kırık dökük yarınlı düşlere
Ne fayda...
Titrer sen sıcaklıgına sarıldıgım kollarım
Bin ahı düğümler acının şarhoşluğu
Boz bulanık simasına kaldırımların
Sensizliği kusar her adım başı parkeler
Bir nisan şakası gibi hayatımda varlığın
Bir gülüşle gerçeğin apansız yüzüme vurduğu
Manşetten haber verir vefasızlığını gün ışıkları
Gene seni anar dilim
Nefesime sen dolar
Seni bana sevdiren seni
SENİ arar içim...
02.04.2013
Muharrem KüçükKayıt Tarihi : 27.8.2013 12:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!