Sensizliğin Şarkısı
Yine yalnızım, yine sensiz,
Geceyi delip geçen bir fısıltı gibisin.
Adını anmak bile ağır geliyor artık,
Kalbimde yankılanan boş bir çığlık.
Zaman durmuş sanki, akmaz olmuş,
Günler birbirine küsmüş, solmuş.
Sensizliğin rengi gri, kokusu soğuk,
Yine bensizsin, yine yoksun, uzak ve suskun.
Penceremde yağmur izleri,
Her damla senin hayalin gibi.
Kaybolan bir yıldızın ardından,
Sessizce yazıyorum bu satırları kalbim kanarken.
Belki bir gün, başka bir mevsimde,
Karşılaşır gözlerimiz eski bir şehirde.
Ama şimdi, yalnızım ve sensizim,
Kırık bir şarkının son notasındayım.
Kayıt Tarihi : 13.1.2025 14:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!