Sensizliğin Sancısı..! Şiiri - Sevil Kut ...

Varlığın!
Gözlerimin öbeğinde bir büyü..!
Ve rahmetinin sağanağındayım bu akşam.

Döne döne,yana yana ıslanmak..!
Doya doya ağlamak,Sen’siz geçen zamanlarıma…
Sayısız kayboluşlar,sayısız haykırışlar,
Sayısız gidip/gelişler içinde…

Bilir misin
Ne için yaratıldığını,
Nereye doğru yol aldığını bilmeden
Yaşamanın sancısını…?

Bilir misin
Her gün yeni bir sancıyla uyanmanın,
Ne demek olduğunu..?

Kaybolmuşluğun öyküsü,dilime türkü olmuş,
Türkü olmuş, Sensiz çığlıklar..!
Sensizliğin acısı sarmış hücrelerimi onca yıl…
Uyumuşum,uyuduğunu bilmeden…

Artık,
Bir başka hüzünle
Yağar olmuştu yağmurlar,
Toprak bir başka…

Ruhumun zindanlarında,
Sürünmüşüm onca sene.

İyi ki yollar var
Ve yolun sonunda Sen..!
Yolun sonunda beni bekleyen biri var.

Dalgaların sahile vurması gibi,
Sevginin ılgıt ılgıt yüreğime vurması,
Katranlaşmış Yüreğimin çırpınışlar içinde
Hayat bulması...!

Ya o yollar olmasaydı?
Yolun sonunda beni bekleyen
Biri olmasaydı?

Ya beni,
Benden çok seven
Olmasaydı?

İyi ki varsın Allah’ım!
İyi ki var dostların..!