Osman Karadağ 1 - Sensizliğin Sabahında ...

Sensizliğin gecelerinde karanlık odamda uyku tutmuyor beni, Yalnızca göz bebeklerimin parlamasını görüyorum, Durup durup aklıma geliyor gülüşün, Suskun bakışlarını hatırlıyorum, gözlerime baktığımda, Aynada... Uykuya dalmışken cümle alem, Ben dolaşmaktayım bir o yana bir bu yana Efkar dağıtıyorum güya; Bir elimde sigara,diğerinde rakı bardağı, Sonra isyan ediyorum acizliğime, Saçlarımı yoluyorum... Bir ara bir ağrı giriyor sol böbreğime, saplanmış gibi bıçak Seni unutmuşluğum ve yalancıktan uykum dağılıveriyor. Ağrılar yayılırken böbreğimden tüm bedenime Elimi sokup, ta içime Çıkarıp atasım geliyor, senin özleminle, sol böbreğimi... Bak işte kıvranıyorum, İşte çıldırıyorum özlemekten, Yine sabah oldu, acılar içinde bak... Sensizliğin sabahında gel de gör halimi. 28.10.1994 Osman KARADAĞ