Sensizliğin Rüzgarlarında Üşüyorum

Sensizliğin rüzgarlarında üşüyorum! ,
Dışarıda güneş var, hava sıcak,
Bahar gelmiş, çiçekler açmış,
Kuşlar uçmaya, bülbüller ötmeye başlamış,
Ve ben üşüyorum sevgilim sensizliğin rüzgarlarında.
Aşıklar el ele, göz göze geziyorlar,
Çocuklar parkta ne de güzel oynuyorlar,
Aşıklar birbirlerini seviyor, çocuklar gülüp eğleniyorlar,
Ama ben üşüyorum sevgilim.
Sensizliğin rüzgarlarında üşüyorum,
Titriyor ellerim, titriyor yüreğim,
Ve ağlıyor gözlerim..
Yanımda olmanı hayal ediyorum,
Sarılacağın o anı düşünüyorum,
Yüreğimde mutluluk güneşinin doğduğunu hissediyorum,
Sarılsan olur sevgilim biliyorum,
Çünkü ben sensizliğin rüzgarlarında üşüyorum,
Elimi tutsan ısıtırdın ellerimi,
Gözlerime baksan aydınlatırdin gözlerimi,
Gelsende yaksak şu sevda ateşini,
Isıtıp ısıtıp sıcacık etsek sevgimizi,
Çünkü ben sensizliğin rüzgarlarında üşüyorum.
Ölmektir sensizliğin rüzgarlarında üşümek,
Ağlayacağın gün bu olsa gerek,
Biliyorum yakışmadı seni böyle üzmek,
Öyleyse ölmeden önce gel sevgilim,
Çünkü ben sensizliğin rüxgarlarında üşüyorum,
Ölebilirim...

11 Nisan 2014 - 04:50