Sensizliğin Resmi Şiiri - Metin Keskin

Şu an sen sağ tarafına dönmüş,elin başının altında
Bir bebek edasıyla uyuyorsundur.
Ben ise karanlığa kafa tutmuş asi bir beden.
Geçmek bilmeyen her ana gümüş kurşun yağdıran bir çift göz

Şimdilerde kırıldı tüm saatlerin zembereği
Bırak karanlık gecelerin koynunda kalsın gözlerim.
Bırak bir gün ışığı daha düşmesin penceremden içeri.
Bozmasın kollarımda saklı kalan hayalinin büyüsünü.

Bu dünyaya bir ben sığamadım senle,
Bir ben kala kaldı öylece sana olan sevgimle,
Tırnak aralarım sensizlikle verdiğim kavgadan kalan kan izleri
Yokluğun paramparça etse de her gece düşlerimi

Seni alamadı alamaz benden
Hiçbir güneşe düşman gece
Ve sen o mağrur duruşunla öylece
Gözlerimin değdiği her görüntüdesin yine....