Sensizliğin Rengi Şiiri - İlker Ermiş

Karanlık en güzel tonlarını giydiğinde,
Yıldızlar süslemeye başlıyor geceleri.
Tek bir pencereye sığdırıp gözlerimi,
Resmini çiziyorum karanlık tuvallere.

Gün tıpkı senin gidişin gibi, tutamadım;
Gelen, seninle yaşananları vermeyecek.
Gözlerinde cümle renklerini yutardım,
Zaman anılarımızı nasıl kirletecek?

Yıllar nasıl da getiriyor gözümün önüne,
Yağmur olup doluyorsun kirpiklerimde.
Dudaklarından son kez düştüğümde,
Yokluğuna sarıldım üşümüş ellerimle.

Bu kadar susmazdım elimi tutsaydın;
Yarınları bırakıp bugünümü alsaydın.
Nedenlere tutunmazdım belki de;
Hem sevip hem de bırakmasaydın.