Sensizliğin Paronası Şiiri - İlhan Keskin

Bu gün, bir hayale kaptırmışım kendimi.
Olmayacak düşlere meylederken, benliğim ile
Canım istiklal de, avare, avare yürümek çekiyor.
Çingene çiçekçi kızdan, bir demet gül alıp,
İçimden taksimin göbeğin de, seni bir bankta beklemek
Ve bir sokak kemancısın da, seni bestelemek geçiyor
Ayyuka çıkmış özlemlerimi, güftesinin içine katıp,
Sana, ne kadar hasret kaldığımı, anlatmak geçiyor.
Bu gün, olmadık düşlerle aldatıp kandırmaktayım kendimi.
Alınmalarım yok asla sana, kendimedir içimde ki kuruntularım.
Sana açlığımdandır saçmalamalarım, sanadır ince sitemlerim.
Oluyor bazen işte arada sırada, sensizliğe düşmemektir derdim.
Ben kafamda senle meşgul olup, uğraşmayı çok ama çok seviyorum.
Yağmurlu bir İstanbul gününde, şemsiyesiz dolaşsam korunmadan
Ve bütün asalak düşüncelerim temizlensin diye, yağmurlu bir İstanbul da
Ya çık bir yerlerden karşıma, ya da sesin gelsin, kurtar yalnızlığın girdabından
Ben sensizliğin sürgünündeyim, azat et artık, sensizlikten çok ama çok yoruldum

10.03.2017
İLHAN KESKİN