Karapus.......oturmuşum yokluğunun üstüne
Sensizliğin moruna; siyah benekler konduruyorum
Sonbahar döndü dolaştı yine geldi.
Yapraklar sararıyor ve heyecanlar soluyor işte.
Yarınları bugünden eskitiyoruz biliyorsun.
Kayıyor ellerimizden, biz oluşumuz
Bugün; dünden daha çok değil mi ayrı kalışımız?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
