Sensizliğin Mavisinden Gecenin Kırmızısına

mavi bir karanlığın
kırmızıya dönüş yoluna baş koymuşluğundayım
bir adımda
belki az daha yakında
gece
sana müjde dokunuşlarla hoş duruyor öylece
az öncesinde
bahar kokulu hararetlerle cennetten ses vardı
yüreğimizde
tene hasretteliğimizin bütün ihtişamıyla
öldük
doğduk sonra
ana memesine yapışmış bebek kadar saf
ve öyküsüz
bitap sevmelerimizin kitasız başkaldırışlarıyla
ben sensizliğe
sen herşeye
asi
ama
kırmızı kararlı
boyayacak hayatı
hayasız hayallerden çalabildiği kadar olacak belki ya
ama olacak
sen
sensizliğin mavisinden gecenin kırmızısına
ben
sana

FUFUKA