Sensizliğin Matemi Şiiri - Melik Mert Akcan

Evet, konuşdum belki arasıra yersiz
Artık konuşamıyorum kaldım kimsesiz
Asla güldüremiyordum artık ben seni
Hissediyordum kendimi; yalnız,yetersiz

Çevrem kalabalık bir o kadar da sessiz
Yanımda yoksun diye kaldım ben kimsesiz
Belki de çekip giderim diyorum ama
Bilemiyorum ki ben ne yaparım sensiz

Çöllerdeki Mecnun gibi kalmışım halsiz
Susuzluk umrumda değil ben kalmışım sensiz
Belki de böylesi daha iyidir ama
Yaşayamıyorum ki hayatı ben sensiz