Sensizliğin Matemi Şiiri - Aygül Mudurlu

Vefasız dokunuşların ardında kaldı aşk, yozlaşmış duvarlardaki yosunlar gibi
Samimiyeti eksikti içinde, aşk dediğin karmaşasına doladığın ruhundaki ipin
Kesti her daim derinden iliklerine kadar tenini, kendini kaybetmiş avunuşlardaki zifiriliğin
Bir yar deseydin ya içten, bir gel sar deseydin ya masum bir aşkla giyinmiş düşlerimden
Hesabını aşka çıkarırdım, fütursuzluğunda savrulurken aşkın çilekeşliğinin
Sevdasına demler ektiğim, demlerinden ömürler dolusu hayatlar düşlediğim
Bırakıp gittiğin beni bu hüzün dalgalarında, dağ oldu büyüdü sensizliğim
Katre katre üzerime doğru koşmakta şimdi, kaybedişlerin sarp kayalıklarında ecelim
Düşecek gözlerden ümitlerim, bir dokunası aşkta sanki mecali bitecek yaralı kuş gibi yüreğim
Senin bana bir merhabanı teselli bıraktığın bu ıssız evrende
Ben bir başınalığın zehirli çuvallarını ten diye üzerine giyinmekte
Sen benden habersiz cennet bahçelerini kendine yar edinmekte
Ben sensizliğin çaresizliğinde, gecelerini sabahlarına bağlayan garip bir ağma olmuş
Senle gam dolmuş, sensizliğin mateminde sır olup gizlenmekte

23.10.2015