Seni özleyerek ölücem
Boğazım ölüm korkusundan değil
Sana olan özlemimden düzelecek
Sana kırgın olarak kapatıcam gözlerimi
Asla kızgın değil
Bilemedin değilmi; ? ;
Seni bu kadar sevdiğimi
Yada beni bu kadar kırdığını
Tahmin bile edemedin
Etrafıma son kez bakıcam
Bir mucize beklicem
Belki seni görürüm ümidi saracak
Ümitsizlikle dolu benliğimi.
Yine bulamıcam.
Son nefesimde bile göremicem seni
Ölüm acısında çok
Ümitlermin bitişine yanıyorum ömrüm
Bundan sonrası yok
Bundan sonra hayalin bile yok
Sensizlik mahvetti beni gece gözlüm
Artık gidiyorum
Beni yaşarken alıştırdığın
Gözlerin gibi karanlık yerlere
Ebediyen sensizliğe......
Kayıt Tarihi : 12.6.2009 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!