SENSİZLİĞİN KAÇINCI YILI BE...//..ANNE'M ...

Uzun yıllar önce gitmişti.Öyle ansızın,öyle acılarını yuta/yuta.Susa/susa ve de
hiç kimselere yük omaksızın gitmişti...
-O benim sol yanım
-Can yanım
-Ben yanım
-Babam...
-Gitti yarım-bitik bir ben bıraktı bana.Sonrasında toparlanmam her ne kadar zor olsa da hızla geçip giden günlerin/ayların ardından,yeni baştan ayağa kalktım.Mıh gibi bedenime çakılmış korkularımdan sıyrılarak,yüreğimin en cesur kapılarını sonsuz sevgilere açarak/hayata dört nala daldım.
-Tıpkı yaşadığı yıllarda ki gibi,ben o'na sırtımı yasladığımdan/emniyette olduğumdan kuşku duymaksızın yıllara/zorlara/hayata meydan okudum.Hani
restlerini kullanmaktan hiç çekinme derdi ya; İşte hep öyle yaptım.Çünkü
uğruna ölebileceğim biri daha vardı hayatımda...ANNEM...
-O'nun için yaşamın en güçlüsü ben olmalıydım.Çünkü ben Annem'in ŞAH DAMARIYDIM...
-Beni gördüğü/duyduğu/hissettiği/dokunduğu anlar da; Mutluluktan kelebekler gibi uçuyor du...
-O Melek Annem ne yazık ki,ömrünün en güzel çağlarında aynen babam gibi 64'ünde bizlerden ebediyen ayrıldı.
-O'ndan geriye unutmakta zorlandığım/düşündük çe gözlerimi isyanla sım
sıkı kapadığım sonsuz acıları kaldı.Ben se o acılarını hatırladık ça,geçmişi an be an yeniden yaşıyorum...DÜNYAM...
-Bu sabah uyandığımdan beri ambale bir ruh alemindeyim.Hiç kendimde değilim.Aklımı yemek üzereyim....Çünkü ilerleyen saatler de 01.25 'te canım
Annemin bizlere veda edişinin yeni bir yıl dönümü.
-Offff...bu gitmeler/Sevilenleri geride bırakmalar/Hiç gereği yokken /hiç vakti saati değilken zamansız ayrılıklar....
-Allahım neden kötüler uzun yaşar....