SENSİZLİĞİN KÂBUSU....
Sabaha gözlerimi açsam da,
Görebilsem de gökyüzünü,
Etrafım insanlarla çevrili olsa da,
Ben sensiz mahkum bir hayat yaşamayı öğrendim.
Sana açılan kırık bir camdan ibaret bütün yaşamım.
Sensiz göç eyledi süzülen kırlangıçlar,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta