Sensizliğin ızdırabı çöktü içime
Gökyüzünde parlayan hilalim olsan
Kadehimde yudum yudum içerken seni
İçtiğim bitmiş, tükenmiş şarabım olsan.
Masam bomboş bir ben bir kırık taburem
Eridi şamdanda mumlar, elimde kalem
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta