Sensizliğin ilk günü…
Üzüntünün acı yüzü…
Şimdi yuvamızın her köşesi
Yalnızlık resimleriyle dolu…
Duygularımız imbatlı sahillerin vurgunu
Gözyaşlarımız sığ sularda çırpınan sandal
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
