Bu sensizliğin ilk gecesi.
Bugün, dört duvarla sohbetim,
Anılarda randevum.
Tadı yok yediğim ekmeğin,
İçtiğim suyun.
Gecenin karanlığından daha koyu yalnızlığım,
Ve soğuğundan daha ayaz..
Duvarlarda çınlıyor sesin,
Yatağımda nefesin..
Bu sensizliğin ilk gecesi.
Gecelerin en uzunu,
Hasret gecesi.
Tükenen umudun,
Dinmeyen özlemin ilk gecesi.
Keşke...
Son gecesi olsaydı.
Kayıt Tarihi : 9.5.2006 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!