Sensizliğin İfadesi Şiiri - Salim Çelebi

Ve çığlığına inat delişmen martıların,
saçlarında dalgalanırdı deniz
aldırmadan köpüğünün aklığına.
Kahrolurdu gece
karartamadığı için mah yüzünü,
eğilip bükülürdü ışık
imrenerek bakışının berraklığına:
Kaç kez yön değiştirdi
barışık kalmak için bedeninle,
kaç kez kahretti buluta
her bir renginin hüzünlü içtenliğiyle.

Her geçişinde eteklerini toplar
yol verirdi salkım söğütler.
Boylarından utanır,
endamını gölgenden tanır
reverans yapardı kavaklar.
Her gün yeniden yeşeren otlar
sererdi ayaklarına yemyeşil bir halı.
Dudaklarını kıskanırdı meyvesinden,
rüzgarda uğuldar
saçını okşamayı
şans sayardı kiraz dalı.

Notasız artık şarkılar...
Sözcükler yük,
harfler tuhaf,
nağmeler boru sesi.
İsyanı var ıslıkların:
Öyle zormuş ki sensizliğin ifadesi!