hataların dönüşsüzlüğünü adımlıyorum,
aldığım yollar eksiltiyor çokluğumu...
her adım
sömürgesinde adamlığının!
ilkel savaş çığlıkları titretiyor dizlerimi
dudaklarımın direnişine inat! ..
bir yürek hışırtısı duyumsuyorum…
bileklerimi büküyor yalanlar…
zoraki adımlarla kendimden geçiyorum!
üçüncü çanı çalıyor geç kalmışlığımın! ..
geceye dönük saçlarım...
güneş batmaya yakın…
yol bitti...
aşk düştü!
huzurundayım sensizliğin!
Nurşen SezginKayıt Tarihi : 23.5.2011 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşkın, merkez-kaç yapısının çekme ve itme zıtlığının nefes nefese kağıda yansıtılması
yani... bu şiir kelimeleriyle büyük değil.. bu şiir kelimelere yüklediği basınçla, potansiyelle etkileyici olabiliyor..
bu şiir yani bu üslup,gelişebilir mi, yoksa geriler mi?
Bilemiyorum...
ben de merak ediyorum bu tüpe sıkışmış yüksek gaz basıncının macerasını...
saygı ve sevgilerimle efendim
yol bitti...
aşk düştü!
huzurundayım sensizliğin!
...
her veda yarım ölüm; sensizlik denizin erken ölümü
sensizlik; yağmursuz ve kraç bir coğrafyada ölümü en karasından beklemektir...
kutlarım sayın Sezgin..
farklı bri anlatım,sürükleyici bir şiir...beğeniyle okudum..tebrik ediyorum.
Ne kadar güzel ve anlamlı ... Yukarıdaki anlama göre bu aşkın bitmesi, doğruyu görmek ya da kurtuluşa varmakla eşdeğer...
Güzel çalışmanızı kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (6)