kelebeğim,
kimsesiz,
ıssız bir dağda garip bir derviş olmak isterdim
dinlerdim tabiatın müziğini;
denizden gelip yamaçlarda çığlık atan bulutları,
kıyılarını döven hayırsız,hırçın dalgaları
gökte,
tarihin karanlıklarından kopup gelen heyûla şekilleri,
ve
derin lâciverdi yaşamak isterdim
gözlerimde okyanus …
içimde med-cezirlerle…
ama
kopamıyorum Senden
ey vefâsız,
gönül sokaklarımda halâ ayak izlerin,
hecelerimin parantezli gizemlerinde halâ solukların saklı;
yağmurların insafını yitirdiği bu günlerde…
şimdi
tatlı bir hüzün var; yokluğun gibi…
Sensizliğin hüznünü sırtıma vurur,giderim
Kayıt Tarihi : 4.3.2009 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Altunbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/04/sensizligin-huznu-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!