Sensizliğin hikaysi Şiiri - Erdem Bağcı

yokluğunda yitiğim ben....
ben beni bile bulamıyorum....
sanki yaşamıyorum bitiğim ben....
ağlamak istiyorum lakin ağlayamıyorum....

virane olmuş bir evim....
meczup bir yaşantım var.....
isli bir ayna bakıyorum ben kimim....
dört yanım çevrili sıvası dökülmüş duvar....

kapkara kırık bir sehpa....
kalkamıyorum ona dayanıyorum....
külünü tutamayan her yanı delik bir soba....
üstüm açık vucudum kaskatı öyle uyanıyorum....

karanlıkta bir gölge bir kıpırtı......
toprak kaplı odamın her yerinde....
kendi kendime ediyorum bazen lakırtı...
yalnızlık böyle bir şeymiş insanın kaderinde....

naylon kaplı odamın penceresi....
gözlerim gibi buğulu görünmüyor ötesi....
işte böyle can yoldaşım sensizliğin hikayesi....
ağlamak gelir ağlayamam daralır göğsümün kafesi...