Sensizliğin en ağır yükü

Sensizliğin en ağır en tatlı yükü
Hasretini çekmek
Gurbet sancısı ile yanmak
Sensizliğin içinde köze dönen bir ateş çaresizlik

Papatyalarla tükettim gözyaşlarımı
Katran karası yalnızlığa sarıldım
Sakladığım hayaller gecelerde düştü mazime
Yırttım yazdığım sensizlik şiirlerini

Kuma gömercesine gömdüm rüyalarımı
Cümlelerin satırların tükettiği orkidelerle uçurdum
Son aldığım nefesle sensizliği yutkundum
Sensizliğin özlem yolculuğa çıkıyorum sevgilim