Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Şiiri değil de şairi yorumlamak kritize etmek hastalığı olası oldu yaygınlaştı bu sitede...Esas olan eseri yorumlamak ve eseri değerlendirmektir.. Çünkü müfessiri eser, sunar insana onu görebilmektir marifet olanda... Yoksa bu şair midir değil midir gibi yorumlar çok da anlamlı olmadığı gibi izafidir...Yazılan doğruda çıkabilir yanlış da ancak eserle ilgili yazılan yazanın ruh ve algı halini bire bir sunar diğer okurlara....
Bura da ben Hasan öz şair dostuma can abeyime yürekten katılıyorum. Az öz demiş ama iyi demiş, aşk insana söyletir dert insanı ağlatır, derler boşuna denmemiştir. Bu şiirde de görüyoruz ki; aşk şair dosta söyletmiş tebrikler yıldızlısından 10 puan diyorum...
Saygılarımla.
Sitem duyguları şiire etkileyici işleyen kaleminize tebrikler. Yüreğinize sağlık, selam ve saygılar...
şimdi efendim FATİH bey bir şairmidir?
bittabi ki.. hemde daniskasıdır.. nasıl olur sayın huseyin efendi? olur bal gibi olur.. her şiir toplumsal sorunlara ışık tutacak.. her şiir didaktik olup.. halkı tabak gibiğ aydınblatıcak diye kural yok..
yani böyle kural varsa bile.. bu yönde şiir temeli.. bu tür sağlam harç ile.. demir beton ile atılacak..
aşk acısı varmı.. yürek yanıkmı bu önemli..
şairiğmizin kalp gözü açıklığı tabak gibi orta da.. ilerde yetiştiği vcakit.. çok daha enfes şiirler vereceği.. rahvan koşulara çıkacağı aşikar..
bu vesile ile.. bu.. bu.. mükemmel çalışmayı kutlar.. bu olağanüstü güzellikte şiiri bize tattırdığı için teşekkür ederim..
yürek ses susmasın.. kalem daim olsun.. iyiki varsınız.. onore oldum saygılar..
ilk defa şiiir tadabildim buralarda.. saygılar..
Dönüp dolaşıp yine sevda.. yine sessizlik ,yine suskunluk,yine hüzün.. Kelimeler ıslak olsa da yine sevdayı yazar aşk yürekte var oldukça..
Çok güzel bir şiirdi. Kutluyorum içtenlikle..
sana olan aşkımın sensiz öznesidir hasretim
ve sana olan aşkımın sana olan sensiz öznesidir aşkım
Şiirde kullanılan kelimelerde manasız boş kelime olmamalı ayrıca anlatım anlatılacak konuyu bir sıra dahilinde anlatmalıdır. İlerde daha güzelini yazmanız dileklerimle tebrikler.
yüreğine kalemine sağlık
Kaleminiz daim olsun saygilarimla
Biraz özen istiyor, şiir...Gerekli düzeltmelerle çok hoş olacak...Başarılar...
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta